2007/11/12

Lo has dicho todo

- Prefiero aclarar ciertos puntos antes de nada, no vaya a ser que tomemos ideas equivocadas y luego haya que lamentarlo. ¿Nosotrxs qué tenemos?

- ¿Cómo que qué tenemos?

- Sí. Quiero decir, nos liamos hace un mes y pico, y desde entonces hemos quedado todos los findes. ¿Tú a eso cómo lo llamas?

- Bueno, se puede decir que estamos saliendo, ¿no?

- Define saliendo.

- Pues que tenemos una relación de pareja.

- Que tenemos una relación es obvio, desde hace unos años. Que somos pareja, de cajón también. Pero creo que te refieres a algo más. Me refiero a un sentimiento por encima del que podemos sentir por cualquier otra persona. Un ejercicio de compromiso y fidelidad, de confianza. ¿Me equivoco?


- No, supongo que algo así.

- Por eso mismo quería hablarlo. Poniendo los puntos sobre las íes, a mí me gustas, en el sentido más amplio de la palabra. Por eso hemos quedado unas cuantas tardes para ver alguna película, dar una vuelta o acabar discutiendo. Coinicidos en muchas cosas, básicas, y eso me gusta. No estamos de acuerdo en otras tantas, y me encanta.

En la cama me lo paso bien, disfruto y aprendo, me relajo y altero, no tengo ningún problema. Y eso que las veces están todavía contadas. Pero, así y todo, no puedo exigirme fidelidad hacia ti, ni obligación. Si me gusta estar contigo es por eso mismo, porque lo hago cuando quiero, sin ningún tipo de presión. Me gusta tener la libertad de poder decir que no, y que me lo digas sin esperar movida por ello.

Además, el sexo ya lo tenemos, y no encuentro ninguna diferencia más comparando con cómo estábamos. No vamos a casarnos, ni a tener hijos, no vamos a adoptar una hipoteca, no a corto plazo al menos. Los problemas los vamos a tener igual, y no se me van a taponar las orejas de repente.

Pero, al igual que contigo, quiero poder quedar con cualquier otrx, para lo que sea, cuando sea, tirármelx sin cargo alguno de conciencia. No quiero querete por encima de todo lo demás, porque cuando falles me caeré sin remedio. Ya lo he hecho antes, y paso. Además, luego tengo que aprender a pedir perdón, pierdo la sinvergonzonería, la nula preocupación por “¿qué estará pensando estx de mí?”

Y bien, ¿qué dices?

- Ni que me hubieras dejado respuesta, lo has dicho todo.

3 comentarios:

Anónimo dijo...

kaguenlaletxe, ez jarri marrazki ziztrin hori, bat nahi baduzu eskatu eta hobea egingo dizut, hombre!

Anónimo dijo...

mmmmm... los compromisos de qué sirven si nada cambia? bah, hobeak dira erlazioak bestearengandik emateko prest dagoena baino gehiego espero ez duzunean. Nire ustez behintzat.

Opositivo dijo...

Irudi zehatz bat egiteak ez dauka graziarik. Dena den, gogoz bazaude, egizu beste irudiren bat eta sartukot ondo geratzen denean...

Uste ona sugoi.